- hörük
- is.1. Hörülmüş qadın saçı; saç burumu; hörmə. Qızın xurmayı hörüyü. – <Yasəmən> . . başını yumaq fikri ilə qara, uzun saçlarını hörükdən açıb döşünə tökdü. S. S. A.. Tükəzban xalanın . . əyildikcə yoğun hörükləri çiynindən sürüşüb sinəsinə düşürdü. İ. Ş.. Hörük etmək – hörmək, hörük şəklinə salmaq. Gülşad göyzəmin krep-satindən yaxası düyməli, qollu, uzun don geymiş, hamar daradığı gur, sarışın saçını iki hörük edib kürəyinə atmışdı. Ə. Ə.. // sif. Hörülmüş, hörük şəklində olan. Topuqlarına qədər uzanan iri hörük saçından başqa onun heç bir köhnə Zeynəbliyi qalmayıbdır. Qant..2. Otlamaq üçün buraxılan heyvanın uzağa qaçmamaq üçün ayağından bağlanan uzun ip. İnəyin hörüyü. Qoyunun hörüyünü dəyişmək. – Birdən baxdı ki, alaçıqlardan o tərəfdə çoxlu at var, <amma> hamısı hö- rükdədi. «Aşıq Ələsgər». Dumanlar dağılır ətrafa qat-qat; Arabir kişnəyir hörükdəki at. S. V..3. Bir-birinə sarınmış, hörülmüş hər cür şey. Gül hörüyü. – Ovçu . . müxtəlif bitkilərin uzun hörüklərindən yapışıb, özünü yuxarı qaldırır, girinti-çıxıntıları ayaqları altında pillə edərək, sanki dik bir divara dırmaşırdı. Ə. M..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.